Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

Λόγια σταράτα





Λόγια Σταράτα λοιπόν…
 
Ελάτε τώρα μαζί μας σε ένα υπέροχο ταξίδι στην άλλη Ελλάδα… Την Ελλάδα που ξέρει. Την Ελλάδα που δεν ξέχασε τι θα πει «ρωμέικη τσίπα»… Την Ελλάδα που μπούχτισε τόσα χρόνια να περιμένει τη λύτρωση της από τους κάθε λογής και κομματικής ιδιότητας, αργυρωνήτους «γιέσμαν», του τσίρκου που λέγεται «πολιτική ζωή του τόπου».



Μέσα σ’ ένα σκηνικό κοινωνικής απαξίωσης, ένας Έλληνας μπαίνει μπροστά.



Είναι ο Τόλης Γιαννέλος. Αποστολή του, να τα πει ένα χεράκι στους Ευρωπαίους εταίρους, αυτούς που θαρρούν πως θα παίξουν τη χώρα μας στα ζάρια. Με λόγια… σταράτα!...



Όπως σημειώνει ο Άλκης Κόλλιας, αρχισυντάκτης και εμπνευστής της ομώνυμης σειράς που εγκαινιάζεται σήμερα, «Η περίπτωση του Αποστόλη (Αποστόλης απ’ την Ανάκασα) είναι μοναδική. Αυτό το παιδί» συνεχίζει ο πολύπειρος ρεπόρτερ, «κατάφερε να υπερνικήσει τόσες και τόσες δυσκολίες, να σταθεί στο χώρο του τραγουδιού που τόσο αγάπησε, αλλά να μην ξεχάσει, ζαλισμένος από την πρόσκαιρη επιτυχία του, τον πραγματικό του σκοπό και εκείνους στους οποίους χρωστάει την ευτυχία του » (Στο σημείο αυτό, ο Άλκης Κόλλιας διευκρινίζει πως εννοεί τον ελληνικό λαό και τα προβλήματά του).



Κοιτάξτε εκείνο το παιδί, όπως θα ‘λεγε και ο Μάνος Χατζιδάκις, δια στόματος Δημήτρη Χορν, από το έργο «Ηθοποιός σημαίνει Φως». Με μόνο του όπλο το δίκιο, με μάτια καθαρά και λόγια… σταράτα, αυτός ο σύγχρονος Δαυίδ, υψώνει το ανάστημά του απέναντι στους γιγάντους. Πολεμά για μας στις Βρυξέλλες, στο διευθυντήριο της Τρόικας, της ΕΟΚ και του Μνημονίου.



Και απαιτεί.



Απαιτεί την προσοχή των μεγάλων, τη συμπαράσταση των ευρωπαίων λαών. Την αγωνιστική. Την άδολη. Άλλωστε, όπως έχει πει ο Κώστας Χατζής (Ιεχωβάς) «Αν δεν υπήρχαμε εμείς, πώς θα υπήρχανε οι άλλοι; Αν δεν υπήρχαν οι μικροί, πώς θα υπήρχαν οι μεγάλοι;»







Και νικά…